Our project in Pespire is finished. The last months have been a race against time, but we did it. The shop we opened for "our" farmers is up and running and looks great. Sales have been surprisingly good for the first month, which is a fantastic boost for our first-time entrepreneurs.
The end of the project also means the end of me living in the cosy little town down South. My job keeps me mainly in the capital, Tegucigalpa, so there was no point in keeping my house in Pespire. Especially as my terrific neighbours also moved. So with a little nostalgia, I went looking for lodgings in Tegucigalpa, close to the office. It took some luck, as apartements in our bohemian barrio are rented even before the owners know they're up for rent! One night, our night watcher took me to see an apartment in the same condominium as the office, which I loved the moment I set foot in it. I called the owner inmediately (the poor guy was asleep already) and sealed the deal on the spot.
Last saturday, some fellow townsmen packed the last of my belongings in a cattlewagon and 5 hours and a flat tire later, my stuff was looking great in my new home.
Ons project in Pespire is afgelopen. De laatste maanden zijn een race tegen de klok geweest, maar het is ons gelukt. De winkel die we gebouwd hebben voor "onze" boeren is uit de startblokken geschoten en ziet er geweldig uit. De verkoop is de eerste maand zelfs verbazingwekkend goed geweest, wat een geweldige motivatie betekent voor onze eerste-keer-ondernemers.
Het einde van het project betekent ook het einde van mijn woonst in het gezellige kleine dorpje in het Zuiden. Voor mijn job verblijf ik meestal in de hoofdstad, Tegucigalpa, dus had het geen zin om mijn huisje in Pespire aan te houden. Vooral omdat ook mijn fantastische buren verhuisd zijn ondertussen. Dus, met een beetje nostalgie in het achterhoofd, ben ik op zoek gegaan naar een woonst in Tegucigalpa, dichtbij het kantoor. Ik heb geluk gehad, want de appartementen in onze Boheemse barrio zijn verhuurd nog voor de eigenaars weten dat hun appartement te huur staat! Op een avond liet onze nachtwaker mij een appartement zien in hetzelfde domein als ons kantoor, waar ik op slag verliefd op werd. Ik heb dan ook meteen de eigenaar uit zijn bed gebeld en de zaak dan en daar beklonken.
Vorige zaterdag hebben een paar dorpelingen mijn inboedel in een beestenwagen gehesen, en 5 uren en een platte band later, stonden mijn meubels te blinken in mijn nieuwe huisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten