Someone who can drive in Honduras – and especially in Tegucigalpa – can without a doubt drive anywhere else in the world. Hondurans are, in my humble opinion, the worst and best drivers worldwide. The worst, because what you see happening here on the road is beyond imagination. The best, because in spite of this, surprisingly little accidents happen.
In Honduras, you will easily see a truck and 2 cars cozily next to each other on 2 lanes. It’s usual for drivers to pass you by in curves, heading straight into upcoming traffic. It’s common practice to swerve unannounced around holes in the road. Using your indicators is optional, honking is mandatory. In Tegucigalpa, drivers are forced to manoeuvre their monstruous 4x4-trucks in alarmingly narrow roads, often blocking the road completely. And if you are really lucky, a taxi driver is fatalistically oblivious to the one-way sign at the end of the street.
In other words: Darwin would have a field day writing his “survival of the fittest – the sequel: on the road in Honduras”
With the first rains of the year, however, things manage to get worse still. I was lucky enough to have to drive from Tegucigalpa to Pespire in the first rain of the season at dusk. Normally, the drive is a 1.5 hours scenic route through the mountains. This time, it was the road of hell. The thick curtain of rain allowed visibility of about 5 meters, reducing speed to about 50 km an hour. Truck on the curvy road reduced speed even more to an astonishing 20 km an hour. And when there were no trucks, there were idiots who thought it safer driving in the middle of the road, with all 4 indicators turned on, braking constantly for no reason, ignoring the fact that other Honduran drivers will still try to pass them by. Another favourite is driving with big lights on, evidently not turning them of when there is upcoming traffic. Something which is extremely funny on a narrow, unlit and wet road in the mountains.
I wonder if my insurance classifies driving in Honduras as an extreme sport….
Wie in Honduras – en dan vooral in Tegucigalpa - kan rijden, kan zonder twijfel overal ter wereld rijden. Hondurezen zijn – naar mijn bescheiden mening – de slechtste en beste chauffeurs ter wereld. De slechtste, want wat je hier op de weg tegenkomt tart alle verbeelding. De beste, want desondanks gebeuren er betrekkelijk weinig ongevallen.
In Honduras, zul je gemakkelijk een camion en 2 wagens gezellig naast elkaar zien rijden op een 2-vaksbaan. Het is heel gewoon voor chauffeurs om voorbij te steken in bochten, recht op eventuele tegenliggers in. Het is ook heel normaal om zonder waarschuwing rond gaten in de weg te zwalpen. Je richtingsaanwijzers gebruiken is optioneel, toeteren is verplicht. In Tegucigalpa, zijn chauffeurs verplicht om hun monsterlijke 4x4-trucks in alarmerend smalle wegen te manoeuvreren, waarbij ze vaak de hele boel blokkeren. En als je helemaal geluk hebt, krijg je een fatalistische taxichauffeur tegenover je die vrolijk spookrijdt.
Met andere woorden: Darwin zou een hit scoren met zijn “Survival of the fittest – deel 2: op de baan in Honduras”
Met de eerste regen van het jaar worden de zaken zelfs nog slechter. Ik had het genoegen om tegen de avond van Tegucigalpa naar Pespire te moeten rijden in de eerste regen van het seizoen. Normaalgezien is dit een mooie rit door de bergen van anderhalf uur. Deze keer was het echter een helse rit. Het dikke regengordijn liet een zichtbaarheid van 5 meter toe, wat de snelheid al gauw beperkte tot ongeveer 50 km per uur. Camions op de baan verlaagden die snelheid nog verder tot een verbazingwekkende 20 km per uur. En waren het geen camions, dan waren het wel idioten die er niet beter op vonden om in het midden van de baan te rijden, met hun 4 pinkers op, constant zonder reden remmend en volledig blind voor het feit dat ander Hondurese chauffeurs toch nog zouden proberen hen voorbij te steken. Nog een favoriet was het rijden met de grootlichten aan, die uiteraard niet worden afgezet voor tegenliggers. Iets wat extreem leuk is op een smal, onverlicht, nat baantje in de bergen...
Ik vraag mij af of mijn verzekering autorijden in Honduras klasseert onder de rubriek “extreme sporten”…
semana santa tradition 
