Most people here asume that every person with white skin is North American. So I get called "gringuita" quite often - something I am not very happy with. Neither are other Europeans, I have discovered. I have also discovered that my dog has become the most famous dog in Pespire. How I know? I overheard a conversation between a woman I don`t know and Rosa, the shop owner next door:
Woman: "There goes la gringuita"
Rosa: "which gringuita?"
Woman: "La gringuita from Rocky..."
Rosa: "Ah!"
And a big grin spread over my face.
De meeste mensen here gaan ervan uit dat elke blanke persoon uit de VS komt. Bijgevolg krijg ik vaak "gringuita" te horen - iets waar ik niet al te blij mee ben. En met mij vele andere Europeanen, heb ik ontdekt. Ik heb ook ontdekt dat mijn hond de meest bekende hond van Pespire is. Hoe ik dat weet? Ik overhoorde een conversatie tussen een vrouw die ik niet ken en Rosa, de winkelierster naast mijn deur:
Vrouw: "Daar gaat la gringuita"
Rosa: "Welke gringuita?"
Vrouw: "La gringuita van Rocky..."
Rosa: "Ah!"
Dan kan je toch niet anders dan lachen?
28/08/2010
15/08/2010
Go!
This week I've witnessed once again the will of the people here to get ahead.
One of the projects I'm working on foresees the construction of a "Centro de Acopio" - a center through which the local farmers and groups can permanently sell their products in the village and the surrounding (bigger) markets. The idea is that this center will be run entirely by the farmers themselves. In order to make this possible, they need knowledge in business administration. Also, we need to find and form a local youngster to manage the center on a daily basis.
To achieve this, I'm organizing together with another organization a series of 9 classes of 3 days each in business administration in the next 5 months. I can tell you that for the participants, that is an enormous amount of time, considering they aren't able to go home every day due to the distances.
Last week we started the first 2 classes (six days) and I am proud to say that we had more people attending than invited and no-one bailed out. Everyone participated enthusiastically even though some of the subjects were pretty complicated. And with some luck we might have found our youngster to manage the center. I, myself, see 3 possible candidates amongst them that participated. The ultimate decision will not be mine – the farmers have to decide – but prospects are good.
Me happy!
Afgelopen week ben ik weer getuige geweest van de wil van de mensen hier om hogerop te geraken.
Een van de projecten waaraan ik werk voorziet in de bouw van een “Centro de Acopio” – een center via hetwelk de lokale boeren en groepen permanent hun goederen kunnen verkopen in het dorp en de omliggende (grotere) markten. De idee is dat het centrum volledig gerund zal worden door de boeren zelf. Om dat mogelijk te maken, hebben ze kennis in bedrijfsorganisatie nodig . Bovendien moeten we een jong person vinden en vormen die de dagdagelijkse administratie van het centrum op zich neemt.
Om dit te verwezenlijken organiseer ik samen met een andere organisatie een reeks van 9 cursussen van 3 dagen elk in bedrijfsorganisatie in de komende 5 maanden. Laat mij vertellen dat dit tijdsgewijs veel gevraagd is voor de participanten, aangezien ze niet alle dagen naar huis kunnen. Daarvoor zijn de afstanden te groot.
Vorig week zijn we gestart met de eerste 2 cursussen (6 dagen in totaal) en ik kan trots meedelen dat we meer deelnemers hadden dan uitgenodigd en niemand heeft afgehaakt. Iedereen heeft enthousiast meegewerkt, ook al waren sommige onderwerpen behoorlijk moeilijk. En met een beetje geluk hebben we onze jongere gevonden voor het beheer van het centrum. Zelf zie ik 3 kandidaten tussen diegene die meedoen. De uiteindelijk beslissing zal niet van mij komen – de boeren moeten beslissen - maar de vooruitzichten zijn goed.
Me happy!
baby
Pespire has a new (temporary, because the family lives up North) inhabitant. Last week Arelie gave birth to a little boy, about 8 pounds, complete with 10 fingers and 10 toes. Mother and son are doing well. The little one has no name yet, as mother Arelie keeps forgetting to ask daddy how he wants to name his son... Traditionnaly, a firstborn son gets the same name as his father, however, one never knows if the father wants to change this. Again we'll have to wait. In the meantime, baby-no-name is called by every petname known in the Spanish language - and there are loads of those!
Pespire heeft er een nieuwe (voorlopige, want de familie woont in het Noorden) inwoner bij. Arelie is vorige week bevallen van een jongetje, ongeveer 4 kilo, compleet met 10 vingertjes en 10 teentjes. Moeder en zoon maken het goed. Er moet alleen nog gewerkt worden aan een naam. Mama Arelie vergeet steeds maar aan de papa te vragen hoe hij de baby wil noemen... Hier is het namelijk traditie dat de eerstgeboren zoon dezelfde naam als de vader krijgt, maar je weet nooit of de vader van gedachten verandert. Opnieuw afwachten dus. Voorlopig wordt baby-zonder-naam aangesproken met alle mogelijke koosnaampjes denkbaar in de Spaanse taal - en dat zijn er heel wat!
Pespire heeft er een nieuwe (voorlopige, want de familie woont in het Noorden) inwoner bij. Arelie is vorige week bevallen van een jongetje, ongeveer 4 kilo, compleet met 10 vingertjes en 10 teentjes. Moeder en zoon maken het goed. Er moet alleen nog gewerkt worden aan een naam. Mama Arelie vergeet steeds maar aan de papa te vragen hoe hij de baby wil noemen... Hier is het namelijk traditie dat de eerstgeboren zoon dezelfde naam als de vader krijgt, maar je weet nooit of de vader van gedachten verandert. Opnieuw afwachten dus. Voorlopig wordt baby-zonder-naam aangesproken met alle mogelijke koosnaampjes denkbaar in de Spaanse taal - en dat zijn er heel wat!
Abonneren op:
Posts (Atom)