beestenboel / animal farm

Nu ben ik wel een fan van dieren, maar dit was toch een beetje veel van het goede.
Mijn collega Karla en ik hadden een afspraak met onze dames in Carrizal, een huizengroep die sowieso bovenaan onze top 10 van moeilijk te bereiken plaatsen prijkt in het droogseizoen. In het regenseizoen (nu dus) is het echter een bijna onmogelijke opdracht. De enige volwaardige weg ernaartoe is op dit moment onbegaanbaar. Er is echter een alternatieve weg, die een klim van een uur impliceert. Dus wij, zwaar mentaal voorbereid, vroeg op weg. Maar blijkbaar waren onze dames niet overtuigd van onze fysieke capaciteiten om deze klim te volbrengen en hadden transport georganiseerd. Ik kan met enige opluchting melden dat ik voor het eerst van mijn leven een rit overleefd heb op... een ezel! En neen, ik heb er geen foto's van - ik had het te druk met mij wanhopig vast te klemmen aan de ezel!
Na een bijzonder leuke en productieve dag met onze dames, daalden Karla en ik - deze keer op eigen kracht - terug de berg af naar onze moto's, waar we vervolgens een paar onverwachte aspirant motorijders moesten ontmoedigen. Een paar heel nieuwsgierige geiten waren volop aan het testen of ze onze banden en zadels konden beklimmen. En geloof me, het beviel ze reusachtig, want ze waren met geen stokken van ons gemotoriseerd transport weg te krijgen!
Eens thuis was ik aan het bekomen van de dag, toen een volgend probleem zich aandiende. Als er iemand ooit een volwassen iguana uit zijn keuken moet verjagen, bel me: ik heb de nodige expertise nu! In Honduras leer je elke dag weer iets bij...

Now, I am a fan of animals, but this was a bit much.
My collegue Karla and I had a meeting with our ladies in Carrizal, a group of houses that tops our top-10-list of places hard to reach, even in dry season. In the wet season (as in, right now)it is damn near mission impossible. The only road worthy the name is currently not doable. However, there is an alternative route, which implies a steep climb of an hour.
So we left early, mentally prepared for the task ahead. But apparently, our ladies were not convinced about our physical capacities and arranged transport. With great relief, I can announce that for the first time in my life I survived a ride on the back of... a donkey! And no, there are no pictures as I was to occupied to desperately hold on to the donkey...
After a very pleasant and productive day, Karla and I made our way back down the mountain - on our 2 feet - towards our motobikes. There waited us the task to dissuade some unexpected aspirant motoriders. A couple very curious goats were in the middle of testing if they could climb our tires and sadles. And believe me, they loved it, cause it proved extremely difficult to chase them away from our vehicles!
Back home, I was recovering from my experiences that day, when the next problem announced itself. If anyone ever needs to evict an adult iguana from his kitchen, call me: I am the expert now!!
Truly, there is something new to learn in Honduras every day...