Semana Santa

Mango on a stick


Semana Santa – de week waar heel Centraal Amerika naar uitgekeken heeft. Het is de week waarin Centraal Amerika simpelweg plat ligt en waarin er een grote volksverhuizing plaatsvindt richting kust en toeristische trekpleisters. Ons oorspronkelijk plan om te gaan duiken op Utila – een eiland voor de noordkust van Honduras – is in het water gevallen door een te late reservatie. Blijkt dat in Januari elke kamer op het eiland al volgeboekt was. Dus hebben we een alternatief verzonnen: een roadtrip door Guatemala. “Wij” zijn Karen, mijn Hondurese vriendin, en Jacopo, mijn Italiaanse collega.


The gang

Eerste halte: San Salvador. Centraal Amerika staat niet direct bekend om haar goede wegen. En wij niet direct om ons talent om vroeg op te staan. Die combinatie maakt dat we vrij laat in San Salvador aangekomen zijn. Veel hebben we er deze keer dus niet van gezien, want de volgende ochtend zijn we direct doorgereden naar Antigua, Guatemala. Als stadje is Antigua beschermd als World Heritage Monument. En met reden. Antigua is een prachtig koloniaal stadje. Maar ook een van de bekendste toeristische trekpleisters van het land. Vrij vertaald betekent dit dat Antigua overspoeld is door toeristen en dat het grootste gedeelte van de zaakvoerders van restaurants en winkels buitenlanders zijn. Op naar de volgende halte dan maar!


Shopping!

De wind heeft ons vervolgens naar Panajachel geblazen. Ook een toeristische trekpleister, maar minder heftig dan Antigua. Panajachel ligt aan een groot meer omringd door vulkanen. Een prachtig zicht. Helaas was het weer op dat moment niet goed en zwemmen zat er dan ook niet in. Jammer. Verder dus maar.


Panajachel

Van Panajachel zijn we richting Quetzaltenango gereden, waar we vrij vroeg aangekomen zijn. Dus hebben we besloten om alsnog naar de warmwaterbronnen in Zunil te rijden. Een rit door de bergen over een baan net groot genoeg voor 1 auto met mist die ons zicht beperkte tot zo’n 3 meter... Creepy. Maar de gedachte aan een warme duik deed ons verderrijden... om eens aangekomen te ontdekken dat de boel al gesloten was. Niks aan te doen: rechtsomkeer en een nieuwe poging in de ochtend.

Aan de Guatemalteekse grens had men mij erop gewezen dat mijn visum maar geldig was tot de 14de. Ik kon het risico niet lopen om te wachten tot mijn terugkeer in Honduras om een verlenging aan te vragen omdat bleek dat de 13de en de 14de immigratie hoogstwaarschijnlijk gesloten zou zijn. Dus was er maar 1 oplossing: op naar Mexico! 1 Dag hebben we in Puerto Madero, Mexico doorgebracht. 1 Dag waarin we tot de ontdekking gekomen zijn dat Puerto Madero de absolute numeer 1 prijs in lelijkste stadje ooit verdient, dat beachparty’s onze onverdeelde aandacht verdienen, dat Mexicaanse mannen geen NO begrijpen en geen manieren hebben, dat de Mexicaanse politie graag taxi speelt als je maar een onschuldig en radeloos gezichtje opzet... Niet slecht voor 1 dag! En het belangrijkste is: ik mag opnieuw 3 maanden legaal in Honduras verblijven. Zelfs Karen, die Hondurese is, heeft nu een stempeltje in haar paspoort voor 3 maanden legaal verblijf.... Gekke mensen die Guatemalteken!

En toen was het tijd om naar huis te gaan. Een laatste volle dagrit later stonden we terug in Tegucigalpa klaar om opnieuw aan het werk te gaan.


Mexico or Guatemala?



Semana Santa – the week the whole of Central America has been waiting for. It’s the week that Central America simply shuts down and a complete exodus takes place towards the coast and touristy places. Our original plan was to go diving on Utila, an island north of Honduras, but that didn’t work out when we found out that every room had been booked since January... So we invented an alternative: a roadtrip through Guatemala. “We” are Karen, my Honduran friend and Jacopo, my Italian collegue.


Braiding hair

First stop: San Salvador. Central America is not exactely known for its good roads. And we are not exactely known for our talent to get up early in the morning. So we did not see much of San Salvador this time because of our late arrival. And the next morning we drove straight to Antigua. Antigua is a protected World Heritage Monument. And with reason, it’s a beautiful colonial city. But it is equally one of the most famous touristy places of the country. Meaning that the place is crowded with tourists and that most of the owners of restaurants or shops are foreigners. So, to the next stop!


Guatemala

The wind blew us to Panajachel. Also a touristic place, but less so than Antigua. Panajachel is located at a big lake surrounded by volcanoes. A beautiful sight. Unfortunately, the weather wasn’t to good, so swimming was out of the question. Next!


Antigua

From Panajachel we went to Quetzaltenango, where we got pretty early. We thought it would give us time to still get to the Sulphersprings in Zunil. However, we did not count on the long trip through the mountains on a very small road in the dark with mist allowing us a sight of maximum 3 meters.... Creepy. It also ment the springs were closed when we got there. Oh well, a U-turn and a new try in the morning.


Sigh...

At the Guatemalan border they had pointed out that my visum would expire on the 14th. I could not run the risk to wait for my return to Tegucigalpa to apply for an extention because it turned out imigration would probably be closed till the 14th. Which left us with only 1 solution: Mexico, baby! We spent 1 day in Puerto Madero, Mexico. 1 Day in which we discovered that Puerto Madero is without doubt the ugliest town in the whole of the country, that beachparty’s always deserve our undivided attention, that Mexican men do not understand the word NO (in any language!) and that they have no manners whatsoever, that the Mexican police likes to play taxi as long as you put on an innocent and helpless face... Not bad for 1 day! And the most important is that I am again legal in Honduras for the next 3 months. Even Karen – who is Hondurese – got a stamp in her passport for 3 months legal stay... Strange people those Guatemaltecos!

And then it was time to go home. A full day of driving later we were back in Tegucigalpa, ready to go back to work.



Beachparty