Partners in crime

Toen ik naar hier verhuisde, vermoedde ik dat mijn sociaal leven voor een tijdje op een laag pitje zou staan. Gelukkig valt dat nogal mee en heb ik mijn partners in crime gevonden hier in Choluteca... Juan Carlos, Osman en Marío.

Vorige week hadden we 2 collega's uit Tegucigalpa op bezoek: Deysi en Jennifer. Zij logeerden bij ons wegens een conventie die voor vrijdag gepland stond. Ook onze gastspreker, Luis, was al "in town". Aangezien elke reden goed is voor een feestje, zijn we vertrokken voor een etentje gevolgd door een paar drankjes. De boel is slechts een klein beetje uit de hand gelopen... Wie weet wat in Centraal America net zo populair is als in Azie? Juist ja, karaoke! Tegen 5 uur waren we eindelijk uitgezongen en thuis. Gelukkig had ik de volgende ochtend een flinke dosis oogdruppels bij de hand....

Het zit soms in een klein hoekje. Dit weekend nam ik 1 van de duizenden taxi's in Tegucigalpa - dé manier om ergens veilig te geraken hier in de hoofdstad. Staat er een jonge vrouw langs de kant van de weg te wachten. "Katie!", roept mijn taxichauffeur "Wacht hier op mij!". Nu weet ik dat wachten op straat in Tegucigalpa geen optie is - te gevaarlijk. Dus stel ik voor om Katie meteen mee te nemen. Blijkt dat Katie een Peruviaanse is.... met Belgische vriend. Haar vriend werkt voor de VN in Guatemala en is van Westmalle - wat ons praktisch buren maakt in België! Er zijn banden gesmeed voor minder - 's avonds zitten Katie, Sara en ik gezellig te tetteren zoals alleen vrouwen dat kunnen over een paar biertjes. En het feit dat Katie het uitgaansleven in Teguc behoorlijk kent, is alleen maar meegenomen. De rest van het weekend spenderen Sara en ik dan ook buitenshuis ;-)

Partners in crime:



Jennifer - Juan Carlos




Mario



Luis

Deysi


When I moved here, I suspected my social life to be somewhat quiet for a while. Luckily, that hasn´t been the case, really, as I´ve found my partners in crime: Juan Carlos, Osman and Mario.
Last week we had 2 colleagues from Tegucigalpa visiting: Deysi and Jennifer. They stayed at our place because of a convention planned on friday. Our guest speaker Luis was also in town already. Because any excuse is good for a party, we gathered everyone up for diner and drinks. Only, things got just a little bit out of hand.... Who knows what Central America loves as much as Asia? Right: karaoke! By the time everybody was done singing and back home it was 5 AM. Thank god I had eyedrops at hand the next morning...

Sometimes, the world is a small place. I was in Teguc this weekend, taking 1 of the thousands of taxi's - the way to get around the city safely. "Katie!", my taxidriver yells to a young woman waiting at the side of the street, "Wait for me, I'll come right back!" Now, waiting alone on the streets in Tegucigalpa is not an option - to dangerous. So I tell him to stop and take her along. Turns out, Katie is Peruvian... with a Belgian boyfriend. He works for the UN in Guatemala but is from a town in Belgium just minutes away from my own hometown. People have bounded for less, so that evening Katie, Sara and I are talking like only women can over beers. The fact that Katie knows the places to be in Teguc makes it only better. Needless to say, Sara and I spend the rest of the weekend outdoors...





Katie, Sara, me