ADEPES

Paardenkracht op verschillende wijzen...
Horsepower in every way...

Pespire Town in rainy season /

Pespire Town in het regenseizoen

Ondertussen heb ik ook kennisgemaakt met mijn collega's bij ADEPES in het dorpje Pespire. Let wel, dorpJE - te verkennen in 10 minuten. Het heeft zijn voordelen en nadelen. Voordeel is dat ik, na de eerste week door de lokale bevolking te zijn aangestaard, nu reeds herkend, begroet en aangesproken word. Nadeel is: het is klein, heel klein.

Maar de collega's vallen gelukkig ook hier mee, hoewel ik in 2 weken absoluut niet wijzer ben geworden van hun verschillende functies binnen de organisatie. Ieder stukje informatie moet echt uit verschillende mensen gesleurd worden. Eerste probleem is echter steeds de verschillende mensen vinden. Het systeem dat ik nu hiervoor hanteer is vrij effectief, maar omslachtig: ik begin vanachter in de gang en steek mijn hoofd om de hoek van elke deur die ik tegenkom, meestal gecombineerd met het eindeloos repeteren van de naam van de gezochte persoon. Indien niet gevonden wie gezocht, herhaal ik het proces in het andere gebouw. Indien nog steeds onvindbaar, sluit ik een deal met de portier dat die de persoon in kwestie bij zijn nekvel grijpt het moment dat de poort opengaat. Het werkt - het enige dat nu nog nodig is, is enige finetuning....

Adepes werkt op 2 niveaus: microkredieten en agricultuur. Mijn persoontje wordt ingeschakeld in het 2de luik, met name in de commercialisering van de producten. Het gaat hier om fruit en groenten van kleine boeren die op dit moment enkel lokaal verkopen. En dan bedoel ik echt lokaal: om de 14 dagen in het centrum van Pespire. Dat klinkt alsof het niks is. Maar als je weet dat de vrouwen tot voor kort nog eens per week met een mand op hun hoofd alle deuren afgingen, dan is zo'n feria campesina een enorme stap vooruit. Nu is het kwestie van te zorgen dat de ferias blijven lopen en kijken welke stap we vervolgens kunnen nemen. Mijn eerste taller of workshop met mijn boeren en boerinnen zit erop en ik moet zeggen: het was fun!

Feria campesina

Kipje kopen! / Watch the chicken!

In the meantime, I've met my colleagues at ADEPES in Pespire town. LITTLE town: take a 10-minute stroll and you've seen it. That has it ups and downs. Among the ups: after being stared at by the local population during the first week, they now recognise me, greet me and actually talk to me. Among the downs: it is small, very small.

Good news: also my colleagues at ADEPES are OK, though after 2 weeks I still have no clue whatsoever about their functions in the organisation. Every piece of informatie has to be obtained under threat of torture. First issue is: finding the victim to provide the info needed. The system I am working now is quite effective, but laborous: I start at the very end of the corridor and poke my head around every corner of every door I encounter. This goes combined with an endless repetition of the name in question. If not found, I repeat the process in the other building. If still not found, I strike a deal with our guard to hold on to that person the moment he of she sets foot on the premises. It works, the only thing the system needs now is some finetuning....
Adepes works on 2 levels: micro credits and agriculture. I work in the agricultural section, on the comercialising of the products. We are talking fruits and vegetables of small farmers who at the moment only sell locally. Very locally: once every 2 weeks in the centre of Pespire. That sounds like nothing. But realise that a till recently, the women came to the village once a week, bearing a basket on their head and going from door to door. In that view, a feria campesina is a big step for them. Now, we're to make sure the ferias continue and to determine which step is to be taken next. My first taller - workshop - with my farmers has finished and I've got to say: it was fun!

Yessi