I spent last week in San Salvador, attending the last seminar of VOLENS of this program. Though happy to see my colleagues again, I got a bit sad realizing time is running out. 3 Months to go before I'm on a flight back to Belgium.
Ethel, the ambassador, Ernenek and Karla
Our mayor and the embassador
Onze burgemeester en de ambassadeur
But no time for a trip down memorylane yet - there is still a lot of work to be done. As usual everything comes together. The deadlines for the different projects are all in December. So we are in a hurry to tie up loose ends and start working on our final reports. Also, the Belgian embassador had asked me if he could come down to Pespire to know my work as Belgian aid-worker. Timing was off, as his trip to Honduras was at the same time as my trip to Salvador. So I while I was in Salvador, I left him in the capable hands of my colleague Ethel. The embassador talked with my farmers who were at the time attending another course in "Business development" and he visited a community to meet a group of women we work with. My farmers could hardly believe that "someone so important" had any interest in them :) Good for their motivation!
Seminar in San Salvador
Vorige week ben ik een weekje in San Salvador geweest voor het laatste seminarie van dit programma van VOLENS. Hoewel het fijn was mijn collegas nog eens te zien, was ik toch een beetje treurig wetende dat onze tijd hier er bijna op zit. Nog 3 maanden voor ik weer op een vlucht richting Belgie zit.
Maar het is nog geen tijd voor herinneringen ophalen - er is nog veel werk aan de winkel. Zoals gewoonlijk valt alles weer samen. De deadlines voor de verschillende projecten vallen allemaal in december. En dat betekent alle losse eindjes vastknopen en beginnen werken aan de eindrapporten. Bovendien had de Belgische ambassadeur gevraagd of hij een bezoekje kon brengen aan Pespire om mijn werk als Belgische ontwikkelingswerker te kennen. De timing was slecht want zijn reis naar Honduras viel net samen met mijn reis naar Salvador. Gelukkig kon ik op mijn collega Ethel rekenen om hem in haar capabele handen achter te laten. De ambassadeur heeft een praatje geslagen met mijn boeren die net een nieuwe cursus "bedrijfsbeheer" aan het volgen waren. Vervolgens heeft hij een bezoek gebracht aan een gemeenschap waar 1 van onze vrouwengroepen actief is. Mijn boeren konden amper geloven dat "iemand zo belangrijk" interesse in hen toonde :) Goed voor hun motivatie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten