10/10/2010

Peace and quiet?

Sensation in Pespire! Not much ever happens in the little town I live in. The biggest fear I have every day is thinking about what kind of mess my sweet precious dog has made of my kitchen this time. Bearing that in mind, you can imagine the excitement in town of seeing the local police running after a thief and shooting in the air. It wasn't so much the shooting that caused a stirr, more the fact of seeing our police officers running. We never see them in any other way than riding across town, sipping coca-cola and shouting greetings at their acquaintances (which means everybody in town). Don't know if they got the guy, but it sure was a hilarious spectacle!

On another sensation-note, we had Teatro Taller Tegucigalpa in town. They are a mobile theater group performing awareness-raising pieces on water-issues. They work with the One Drop- organization, patronized by Cirque du Soleil. These guys are great, bringing theater to schools and into the communities. I loved their first piece "Canicula" last year and their current piece "Rio Abajo", about the contamination of water, is equally fantastic.

To know more about "Rio Abajo, a show" and the "One Drop"-organization, have a look at the following link:
Rio Abajo, a show - One Drop


Sensatie in Pespire! Er gebeurt nooit veel in het kleine dorpje waar ik woon. Mijn ergste vrees van elke dag is de gedachte aan de chaos die mijn lieve hond deze keer in mijn keuken geschapen heeft. Dat in het achterhoofd houdend, kun je je de opwinding voorstellen om de lokale politie achter een overvaller te zien lopen, onderwijl in de lucht schietend. Het was niet zozeer het schieten dat de commotie veroorzaakte, als wel het feit onze agenten te zien lopen. We zien hen immers nooit anders dan rondrijdend door het dorp, coca-cola drinkend en roepend naar hun kennissen (zowat iedereen in het dorp, dus). Ik weet niet of ze de man te pakken gekregen hebben, maar het was in ieder geval een hilarisch spektakel!

Nog meer sensatie in Pespire in de vorm van Teatro Taller Tegucigalpa. Dit is een mobiele theatergroep die educatieve stukken over water brengt. Ze werken met de organisatie One Drop, gepatroniseerd door Cirque du Soleil. Deze artiesten zijn geweldig en brengen theater in de scholen en in de gemeenschappen. Hun stuk "Canicula" van vorig jaar was schitterend en hun huidig stuk "Rio Abajo", over watervervuiling, is minstens even fantastisch.

Wie meer wil weten over "Rio Abajo, a show" en de "One Drop"-organisatie kan een kijkje nemen op de volgende link:
Rio Abajo, a show - One Drop

3/10/2010

Timing!

I spent last week in San Salvador, attending the last seminar of VOLENS of this program. Though happy to see my colleagues again, I got a bit sad realizing time is running out. 3 Months to go before I'm on a flight back to Belgium.


Ethel, the ambassador, Ernenek and Karla


Our mayor and the embassador
Onze burgemeester en de ambassadeur




But no time for a trip down memorylane yet - there is still a lot of work to be done. As usual everything comes together. The deadlines for the different projects are all in December. So we are in a hurry to tie up loose ends and start working on our final reports. Also, the Belgian embassador had asked me if he could come down to Pespire to know my work as Belgian aid-worker. Timing was off, as his trip to Honduras was at the same time as my trip to Salvador. So I while I was in Salvador, I left him in the capable hands of my colleague Ethel. The embassador talked with my farmers who were at the time attending another course in "Business development" and he visited a community to meet a group of women we work with. My farmers could hardly believe that "someone so important" had any interest in them :) Good for their motivation!


Seminar in San Salvador





Vorige week ben ik een weekje in San Salvador geweest voor het laatste seminarie van dit programma van VOLENS. Hoewel het fijn was mijn collegas nog eens te zien, was ik toch een beetje treurig wetende dat onze tijd hier er bijna op zit. Nog 3 maanden voor ik weer op een vlucht richting Belgie zit.

Maar het is nog geen tijd voor herinneringen ophalen - er is nog veel werk aan de winkel. Zoals gewoonlijk valt alles weer samen. De deadlines voor de verschillende projecten vallen allemaal in december. En dat betekent alle losse eindjes vastknopen en beginnen werken aan de eindrapporten. Bovendien had de Belgische ambassadeur gevraagd of hij een bezoekje kon brengen aan Pespire om mijn werk als Belgische ontwikkelingswerker te kennen. De timing was slecht want zijn reis naar Honduras viel net samen met mijn reis naar Salvador. Gelukkig kon ik op mijn collega Ethel rekenen om hem in haar capabele handen achter te laten. De ambassadeur heeft een praatje geslagen met mijn boeren die net een nieuwe cursus "bedrijfsbeheer" aan het volgen waren. Vervolgens heeft hij een bezoek gebracht aan een gemeenschap waar 1 van onze vrouwengroepen actief is. Mijn boeren konden amper geloven dat "iemand zo belangrijk" interesse in hen toonde :) Goed voor hun motivatie!