Normally there is a bridge here...
Hier ligt normaalgezien een brug...
The whole content of my house fits in an army truck! How do I know? Because I was evacutated last Sunday by the Honduran army. It’s another way to spend the weekend.
Storm Agatha raged a couple of days over Honduras and the neighbouring countries and Pespire got its share too. The river crossing the village rose so high that several houses got flooded and around 700 people had to seek shelter in schools, medical centers, churches,…
So those days our daily job took a different turn. Our visits to the communities were canceled. We couldn’t get there anyway, cause the bridge over the river was flooded and the dirtroads were converted in genuine mudstreams. Instead, our activities became got a more “humanitarian help”-character: evacuation of people, distribution of food, water and diapers for the many young children,… We even sheltered families in our office.
My house lies in the risk zone, so I had to be evacuated too. All my furniture was stored in my office to the point I couldn’t even open the door anymore. Luckily, the water never reached my house and I am back home. No more camping at the neighbours!
Mijn gehele inboedel past in een legertruck! Hoe weet ik dat? Omdat ik zondag uit mijn huis geëvacueerd ben door het Hondurese leger. Het is weer eens een andere manier om het weekend door te brengen.
De storm Agatha heeft Honduras en haar buurlanden een paar dagen zwaar in de greep gehad en ook Pespire heeft zijn deel gekregen. De rivier die door ons dorp loopt is zwaar buiten haar oevers getreden. Verschillende huizen liepen onder water en rond de 700 mensen werden ondergebracht in scholen, medische centra, kerken,…
Dezer dagen heeft onze dagelijkse job dan ook een andere wending gekregen. Onze bezoeken aan de gemeenschappen zijn gecanceld. Er was trouwens toch geen doorkomen aan, de brug over de rivier was letterlijk door de rivier verzwolgen en de aardewegen zijn omgetoverd tot diepe modderpoelen. In de plaats daarvan kregen onze activiteiten een “humanitaire hulp”-karakter: het evacueren van mensen, voedselbedeling, pampers uitdelen voor de vele geëvacueerde kinderen, waterbedeling… Zelfs bij ons op kantoor zijn mensen ondergebracht.
Ook mijn huis liep risico en dus moest ik geëvacueerd worden. Van mijn kantoor kon de deur niet meer open door alle meubels die er binnen stonden. Gelukkig is het water niet tot bij mij thuis binnen geraakt en ben ik terug thuis. Hoef ik niet meer bij de buren te bivakkeren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten