workshop

Suikerriet / Sugarcane
Batido
Rietsuiker / Sugar from sugarcane

Mijn eerste eigen workshop zit erop! En het is goed gegaan - oef...
Het is nochtans even zweten geweest. De opdracht lijkt vrij simpel: leg aan een groep suikerrietboeren het concept marketing uit. Hmm, makkelijker gezegd dan gedaan. Ten eerste is marketing een vrij uitgebreid thema. Probeer dat maar eens te geven op een paar uur verspreid over 2 namiddagen. Ik heb er zelf een paar jaar op gestudeerd! Ten tweede moet de uitleg heel basic gehouden worden. De helft van de mensen die deelgenomen hebben kunnen niet lezen of schrijven. Hun handtekening is een vingerafdruk. Dus moet de workshop heel interactief zijn en moeten er veel tekeningen e.d. gebruikt worden om dingen duidelijk te maken en om hun aandacht erbij te houden.
Ik dus aan het werk om mijn uiteenzetting uit te schrijven. Een paar dagen heb ik erop gezwoegd om iets in elkaar te zetten dat volledig is, maar tegelijkertijd in zeer simpel Spaans en met veel opdrachtjes. Eens klaar ging ik met enige trots naar mijn collega's om te horen of het niveau OK was en voor een inschatting van de tijdsindeling. Waarna meteen de helft geschrapt werd wegens te uitgebreid. Oeps. Maar met enige herwerking leek de zaak wel goed te zitten.
Woensdagnamiddag vertrok ik dan met mijn collega Neptaly naar onze suikerrietboeren -een rit van een uur door de bergen met de moto. Een zware rit over slechte wegen met veel stof, maar ook met ongeloofelijk prachtige uitzichten! Ik geef het toe, de zenuwen gierden door mijn keel en de eerste middag was niet makkelijk. Omdat de mensen van de gemeenschap mij nog niet kennen en omdat ik buitenlandse ben, duurt het even voor ze mij vertrouwen. De eerste middag moest ik echt trekken en sleuren om antwoorden en reacties te krijgen. Maar de tweede middag kwamen er al spontaan vragen en opmerkingen. Ik had ook al geleerd van de vorige middag en meer praktische opdrachten gegeven, zoals het kleuren van een etiket voor een produkt - waarbij ze leren wat er allemaal op een etiket moet komen te staan. Van de oorspronkelijke tekst is uiteindelijk niet veel overgebleven. Ik heb gegeven wat in mij opkwam, met veel herhalingen en verduidelijkingen. En dat heeft vruchten afgeworpen - in gesprekjes met "mijn" boeren achteraf bleek dat ze toch een deel begrepen en onthouden hadden en dat ze mijn uitleg duidelijk vonden. De ideetjes voor een volgende workshop die ze willen kwamen al naar voren. Gelukkig maar, want dit zijn mensen waarmee ik nog veel - en met veel plezier - zal werken. Een klomp rietsuiker en batido de panela (suikersnoep) rijker, heb ik mij dan vrolijk terug op de moto gehesen voor de lange weg terug naar huis - met mijn tekeningen en met veel zegeningen van "mijn" boeren. En dat is exact waarom ik dit graag doe.

Workshop

Vingerafdruk als handtekening / Fingerprint as signature

"mijn" boeren / "my" farmers

My first workshop is over! And it went well - luckily...
But it's been a struggle. The task seems quite simple: explain the concepts of marketing to a group of sugar cane farmers. Hmmm, easier said than done. First of all, marketing is a extensive subject. Try teaching that in a couple of hours, spread over 2 afternoons. I've taken several years of courses to learn it! Second, the explanation needs to be very basic. Half of the people participating cannot read nor write. Their signature is a fingerprint. So the workshop needs to be very interactive and needs to have a lot of drawings, pictures, ... to explain things and to keep their attention going.
So I set to work, writing out my exposition. It took me a couple of days to put together something complete. but comprehensive in simple Spanish and with loads of little tasks for the participants to do. Once done, I went a little proud to have it checked by my collegues. Upon which they took out big chunks of text which appeared to be to extensive. Oops. But with a little rewriting, things seemed to work out.
Wednesday afternoon, I then left with my colleague Neptaly to our sugar cane farmers - a 1-hour motorride through the mountains. It's a tough, dusty ride over bad roads but boy - the views are simply amazing! I admit, nerves were rushing through my body and that first afternoon wasn't easy. Because the people of the community don't know me yet and because I am a foreigner, it takes them a while to thrust me. That first afternoon I had to force answers and reactions out of them. But the second afternoon, the questions and opinions came more readily. I had already learned from the day before and introduced more participative tasks, like drawing a label for a product - from which they learn what information a label should contain. Little was left from the original exposition I wrote. I taught them what came into my head, with loads of repetitions and clarifications. And it helped: talking to "my" farmers afterwards, it appeared they remembered quite a bit and they thought my explanations clear. Their ideas for a next workshop already came foreward. Luckily, because these are the people I will be working with quite often - and with pleasure. So a lump of sugarcane and batido de panela (a sweet made of sugercane) richer, I got happily back on the motorbike for the long ride home - with my drawings and a lot of blessings from "my" farmers. And that is exactly why I love this work.


Voorstelling / Presentation

Tekeningen / Drawings

Opdracht / Task