Eerste dagen / first days

Mijn eerste dagen terug in Honduras zijn een feit. Het is bijna 4 jaar geleden dat ik hier laatst was en de herinneringen aan de kleine dingen van het leven hier komen sprongsgewijs terug. Het verkeer is nog altijd even chaotisch en oorverdovend. Taxi's hangen aaneen met plakband. Kerken zijn fel barbieroze geschilderd, de bussen in alle kleuren van de regenboog. Een pakje sigaretten koop je door de tralies van de pulperia heen. Toiletpapier gaat in de vuilbak, water is geen zekerheid. Het is fijn om hier terug te zijn!

Aangezien mijn nieuwe woonplaats - Choluteca - vorige week onder water gelopen is, verbleef ik dit weekend nog in Tegucigalpa, de hoofdstad. Niet dat ik dat erg vond: mijn eerste avond ben ik al mee op de zwier genomen door een collega en verder was het voetbalweekend in dit voetbalgekke land: Honduras heeft Canada verslagen met 2-1. Feest verzekerd! Bovendien heb ik er al van kunnen profiteren om Sara op te zoeken. Een Belgische vriendin die samen met Guillermo, haar vriend, in Tegucigalpa woont en werkt voor Broederlijk Delen.

Morgen begint het serieuze werk. Ik heb ondertussen al meer informatie gekregen over 1 van beide organisaties waar ik voor ga werken - CIPE. Dit is een organistatie die vrouwen begeleid, adviseert en ondersteunt die zich verenigt hebben in groepen om producten te maken en te verkopen, gaande van hangmatten over handtassen tot voeding. De rest van de week zal ik zoet zijn met het bezoeken van deze verschillende groepen en mij een beeld te vormen van het werk dat op mij wacht. Wordt vervolgd....

My first days back in Honduras are now behind me. It's been nearly 4 years since I last was here and so far it's been a trip down memory-lane. The traffic is as chaotic as ever and the horns are still in fashion. Taxi's are glued together with duck-tape. Churches are painted in the brightest barbie-pink, buses in every color of the rainbow. Packs of cigarettes are bougth trough the steel grid in front of the pulperia. Toiletpaper goes in the bin and water is not quite as reliable. It's nice to be back!

Since my new town - Choluteca - has been hit by heavy rains last week, I've spend the weekend in Tegucigalpa, the capital. Not that I minded it so much. My first night here, a colleague took me on a night out. And it was football-weekend (soccer, mind you for the Americans) in this football-crazy country. Honduras beat Canada by 2-1, so PARTY!!!! Also, staying here gave me the chance to meet up with Sara, a Belgian friend who, together with Guillermo, her boyfriend, workes for another Belgian NGO and lives here in Tegucigalpa.

Tomorrow, the more serious work starts. By now, I've received more information about 1 of the organisations I will be working for - CIPE. This organisation supports, advises and coaches women who organise themselves to produce goods and then sell them, from hammocks to bags or food. The rest of this week I'll be busy visiting these different groups and forming an idea about the job that lays ahead of me. To be continued...